Miasteczko pomiędzy jeziorami Miastra i Batoryń na drodze Mołodeczno – Postawy. Do XX wieku składał się ze Starego i Nowego Miadziołu.
Stary Miadzioł pierwszy raz był wspomniany (1454), gdy kasztalan trocki A. Sakowicz ufundował tu kościół. Należał kolejno do Sakowiczów, Radziwiłłów (1470), Frankiewiczów, Rajskich (1621), Grabowskich (1680), Koszczyców (1687), Dworzeckich.
Podczas wojny (1500-03) wojska moskiewskie zburzyły i zrabowały miejscowość, paląc kosciół. W 1543 zbudowano kaplicę i dwór.
W 1736 miejscowość otrzymała przywilej organizowania corocznych jarmarków.
6 pażdziernika 1762 Miadzioł otrzymał magdeburskie prawa miejskie.
Zagarnięty przez Rosję w II rozbiorze Rzeczpospolitej (1793), przez cały XIX wiek liczył około 200 mieszkańców.
Nowy Miadzioł wzmiankowany w 1463 roku. został zburzony w wojnie z Moskwą (1519) za zygmunta Starego.
Od połowy XVI w. siedziba majątków królewskich, mieszkańcy posiadali prawa mieszczan.
Nowy Miadzioł połączony był drewnianym mostem z murowanym zamkiem krolewskim zbudowanym na przełomie XVI i XVII stulecia na ostrowie jez. Miastra (po zniszczeniach wojny północnej (1700-21) z zamku zostały do dzisiaj tylko ruiny).
Kolejnymi właścicielami miejscowości byli Sapiehowie (1588), Brzostowscy (1742) M.Oskierko (1766) i F. Prawski (1777).
Od początku XVII wieku do 1775 Nowy Miadzioł był siedzibą sądów ziemskich, od 1661 sejmików szlacheckich.
W polowie XIX wieku liczył ponad 660, a na początku XX wieku 1.200 mieszkańców .
Połączony na początku XX wikeu w jedną miejscowość Miadzioł od marca do listopada 1918 był okupowany przez Niemców. Na początku 1919 wyzwolony przez armię polską.
W II Rzeczypospolitej siedziba gminy w powiecie duniłowickim, a od 1925 w powiecie postawskim województwa wileńskiego.
W liczącym ponad 800 mieszkańców mieście były 2 kościoły, cerkiew, meczet, synagoga, apteka i młyn.
Po zajęciu przez Związek Sowiecki Miadzioł stal sie miastem rejonowym. Od 2 lipca 1941 do 4 lipca 1944 okupowany przez Niemców, poĄniej znów przez Sowietów.
Od 1991 w niepodległej Białorusi – uzdrowisko liczące ponad 8 tys. mieszkańców.